Bij het plannen van de Dropping letten we op de locatie, andere evenementen, het verzetten van de klok en zelfs de maanstand, want het moet lekker donker zijn. En dan is maar het hopen dat het weer op de avond zelf mee werkt…. Met de vele regens van de laatste tijd en de eerste herfststorm net achter de rug zat de Dropping groep zaterdagochtend om 10 uur bij elkaar alle weerapps te bestuderen. Het leek nét te moeten gaan lukken met nog één grote bui aan het eind van de middag. Gelukkig maar, want verzetten is ook een heel gedoe met alle voorbereidingen en vrijwilligers.
Het parcours tussen Hensbroek en Heerhugowaard werd nog een laatste keer gecontroleerd en bleek toch echt aangepast te moeten worden, omdat het langs de slootkanten onverantwoord modderig en glad was. Op het laatste moment zijn ook nog rijplaten geregeld om natte zeik bij de deelnemers zo veel mogelijk te voorkomen.
De deelnemers van de dropping waren helemaal niet bezig met het weer en kwamen vrolijk en met veel zin naar het complex van Con Zelo. Per 15 minuten en na een korte instructie stapte de groep geblinddoekt de bus in, om bij de Leijen in Hensbroek gedropt te worden met slechts 1 zaklantaarn en een routekaart.
Het eerste schrikeffect zat vlak na de start en alleen de enge muziek die daar klonk, gaf al de bibbers. Er was een net wat neerviel, er doken een paar horrorclowns op en de toon was gezet. Tot aan de boot van Bruno zorgden een bladblazer en een aantal andere enge vogels voor genoeg reuring.
Op het water was het even lekker bijkomen, maar op de route trof je al direct weer enge clowns.
De volgende act hoorde een geluid, ging er vol voor en bezorgde een stel Engelsen de schrik van hun leven. Dat was lachen voor de groep kinderen die daar vlak achteraan kwam.
Er dook een zombieclown op, gevolgd door een onverwachte complete zwarte figuur uit het bos. Gelukkig was er daarna even rust bij Sneeuwwitje met een appel. Hoewel… de heks bleek ook in de buurt en zorgde toch weer voor een sprong in de lucht. De route ging verder langs de weg, vrij overzichtelijk, dus daar kon niets gebeuren. Alleen hadden 2 mannen zich daar zó goed onder een zeil verstopt dat het voor een geweldig effect zorgde. Voor de warme chocomelk bij koffiestop 2 kwam je ook nog langs 3 doodenge meiden, een vampier en een monnik, die thuis verteld had dat hij in de kroeg zou zitten. De vampier had de dames van de koffiestop ook nog even goed te pakken. Ze kregen later ook de politie nog op bezoek, dus zelfs voor hen was het weer een enerverende avond. Op de laatste kilometers door het Rosariumpark zaten nog weer enge zombies en een soort doodseskader met een landbouwzeil wat een enorm creepy geluid maakte. Net voor de finish passeerde nog een clown en vanonder de brug klonk ineens weer muziek. Door de kettingzaag van de laatste act, kwam iedereen hardlopend aan bij de Bolle Buik, waar de bussen al weer klaar stonden. Bij Con Zelo stond nog wat lekkers klaar en kon er nog even nagepraat worden.
Door de laatste moment ingrepen, was het dit keer niet helemaal een vlekkeloze editie, maar de kinderen hebben ontzettend genoten en daar gaat het natuurlijk allemaal om.
We willen iedereen die meegeholpen heeft, onwijs bedanken!
Er zijn gelukkig altijd weer veel mensen bereid om een hele avond te helpen en zo de dropping te laten slagen. Deze dropping kon niet plaatsvinden zonder de hulp van de chauffeurs, de begeleiders, de schipper, de vrijwilligers bij de stops en natuurlijk de schrikeffecten. Super dat jullie er allemaal waren en ontzettend bedankt voor jullie inzet (en geduld…).
Verder nog een woord van dank aan Pater/Broersen voor het uitlenen van de busjes en Con Zelo voor het gebruik van de locatie.
Wij kijken terug op een geslaagd evenement!
Heb je verbeterpunten? Laat het ons weten dan nemen we deze mee voor volgend jaar. Dit kan door te mailen naar jasswaarland@gmail.com of gewoon bij een van de leden van de Jass.
Tot ziens, tot Jass!
Dropping-groep,
Jos, Ramon, Cindy, Irene en Miranda