Dropping 2021!!
6 november, 18.15. De witte busjes van Gebr.Pater/Broersen staan klaar bij de Dekamarkt om de groepjes naar de dropping plek te brengen! Groep 8 gaat als eerste van start en worden geblinddoekt in de auto mee vervoerd. Na een kwartiertje rijden mindert de auto vaart en ineens wordt er hard op de ramen gebonsd en wordt de auto tot stilstand gebracht. Twee overvallers trekken de deuren open en roepen dat de kinderen de auto uit moeten komen. De schrik zit er nu al in, wat willen deze mannen? De telefoons moeten worden ingeleverd en ook wordt er gekeken of er extra zaklampen te vinden zijn. Daarna laten ze ons gelukkig gaan. De chauffeur heeft het groepje een zaklampje, routebeschrijving en een opdracht meegegeven. De opdracht is om drie buisjes te verzamelen, hoe en waar die te vinden zijn staat er niet bij maar mocht je ze niet kunnen vinden kon het nog wel eens slecht met je aflopen…
De tocht kan beginnen, waar zijn we in hemelsnaam? Een donker gebied strekt zich voor ons uit. De zaklamp is heel welkom op deze donkere gure avond. We lopen een dijkje op en we laten ons meevoeren de duisternis in. De spanning is voelbaar, wie en wat ligt er op de loer. Dan doemt er een wit gedaante voor ons op. Ze staat stil met een gezicht zo wit als een laken en zwart omrande ogen. Ze kijkt in het niets en alleen dat al is enorm angstaanjagend. Maar we moeten er langs. Verderop beweegt iets, hard rennend gaan we het witte meisje voorbij en we worden belaagd door zwarte gedaantes. We zetten het op een lopen en gelukkig kunnen ze worden afgeschud. Niet te doen dit. Maar goed terug kan ook niet meer. We lopen door het drassige gras en modder en zijn op ons hoede. Bij een brug staat ons de volgende schrik te wachten, een killer clown passeren op een smal bruggetje is niet fijn. Hier krijgen we ons eerste buisje. We vervolgen de route het bos in schijnend met onze zaklamp om ons heen. Met regelmaat wordt ons de stuipen op het lijf gejaagd. Zwarte gedaantes doemen op, gillende spoken dwalen om ons heen en uiteindelijk komen we bij de waarzegster die onze verzamelde buisjes in een dampend brouwsel giet. Gelukkig, de verdoemenis hebben we verslagen. Na de waarzegster is er even een moment om op adem te komen bij de plas en drink stop, dat was wel even nodig! Inmiddels zijn we er ook achter dat we zijn gedropt op het ‘Geest’merambacht.
Nog steeds op onze hoede maar toch iets dapperder gaan we weer verder. Door de rode lampjes blijven we gelukkig op het juiste pad! Eenmaal de bosjes weer in wacht ons daar weer een aantal onaangename verrassingen. Killer clowns met kettingzagen en enge gasten laten ons trillen als een rietje. Gelukkig is daar in de verte een warm licht zichtbaar en rennen we er op af. We hebben het einde gehaald! Als afsluiter een zakje popcorn en ff wat te drinken om vervolgens weer door het busje ‘gedropt’ te worden bij de Deka!
Een geslaagde route gelopen zo met de kids! Wederom kunnen we dit niet realiseren zonder de hulp van de vele vrijwilligers die nodig zijn om de dropping tot een spannend succes te maken. Wij als Jass leden zijn dan ook iedere keer weer super blij dat we op zoveel enthousiaste ouders, broertjes, zusjes en jeugd kunnen reken! Dus begeleiders, schrikeffecten, koffiedames, chauffeurs, Boy Bruin voor het droogijs, Gebr.Pater-Broersen voor het uitlenen van de busjes en recreatiepark Geestmerambacht , allemaal super bedankt voor jullie hulp!
Groetjes en tot gauw weer bij de volgende Jass,
Rob Smit, Irene, Cindy, Bart, Chantal en Noortje